Yalniz yapilan hic birseyden tad alamiyor insan.. en azindan ben öyleymisim. Bunu ogrendim.
Dun aksam Detective Conan isimli animeyi izliyordum. Aslinda animeyi cok sevdim... 600 kusur bolum olmasi da benim icin harika... uzun bi sure boslugu doldurcak bir anime... One piece, naruto, bleach gibi cok uzun serilerden sonra iyi geldi ama iste bir seyler eksik.
Izlerken yanimda sigara icen mert ve ayse yok, cikolatali ve findikli kurabiye almistim cayin yanina... anasini satiyim lezzetli ama bayiyo... beraber yemedikten sonra her sey cok yavan geliyor. Olsalar yanimda soyle bi ona uzatsam bi digerine uzatsam :D...
Sonra tam en heyecanli yerinede yanima gelip suratima bakarak baww layan Luxor yok. Genelde onun yerine oturunca suratima ozel olarak usenmeden bir saat bagirabilir. Sesi de masallah miyavlamaktan cok bawww waaaaww tarzi ciktii icin "baww" lamak olarak adlandiriyorum :D
Sloganlarimi yaziyorum oyleyse... "yalnizsan her yer ayni" ve "paylasinca artan tad" :D
Gecen aksam da endacigim eski blog gunlerimizden dem vurdugu icin icimde bir seyler yazma istegi yeniden filizlendi.
Neticede yavan kurabiye ve ya yalniz izlenen anime gibi yasadiklarini da paylasmazsan hic bir anlami yok anasini satiyim.
Ya da gecen hafta cumartesi gunu In Flames konserine gittim. Alt gruplardan birisi de Trivium'du. Ikisini de cok severim ama tek basima normalde alabilecegim zevkin %1 ini bile alamadim.... Bari daha sonra burada paylasayim :D
Meshur bir deney var "Cat in the Box" (Kutudaki kedi) diye. Kediyi bir kutuya kapatiyorlar. Ve kimse kutuyu acmazsa icinde kedi varmidir yoksa yokmudur diye kimse kesin olarak bir sey soyleyemiyor. Biraz felsefi bir konu ... sictigi noktalar var... mesela kimse gormese de kedinin varoldugu gercegini degistirmiyor bu ama benim anlatmak istedigim kutumu acmazsam neler olup bittigini kimse bilmiyecek... o zaman da bu kadar seyi yapmanin hicbir anlami kalmiyacak.
Bu arada belirteyim kutumda buyuk hissediyorum ona gore:D
